Melbourne'da manyetik fırtınalar

G1 Zayıf fırtına (Kp = 5, ortalama sıklık: 11 yılda 1700 kez, 900 günden fazla kümülatif): elektrik şebekesinde hafif dalgalanmalar olabilir; uzay uydularının çalışması üzerinde küçük etkiler; göçmen hayvanlar üzerinde küçük etkiler; kuzey ışıkları yüksek enlemlerde görülebilir.

G2 Orta şiddette fırtına (Kp = 6, ortalama sıklık: 11 yılda 600 kez, 360 gün boyunca kümülatif): yüksek enlemlerdeki güç sistemleri güç dalgalanmaları yaşayabilir, fırtınaya uzun süre maruz kalmak transformatörleri devre dışı bırakabilir; uydu yörüngesi kayabilir ve ayarlama gerektirebilir; yüksek enlemler yüksek frekanslı radyo sinyallerini bozabilir; 55° manyetik enlemde aurora ışıkları gözlemlenebilir.

G3 Şiddetli fırtına (Kp = 7, ortalama frekans: 11 yılda 200 kez, 130 gün boyunca kümülatif): Güç sistemlerinde voltaj düzeltmeleri gerekebilir ve güç şebekesindeki güvenlik cihazlarının yanlış tetiklenme riski vardır; Uydu bileşenlerinde yüzey yüklenmesi meydana gelebilir; Düşük yörüngeli uyduların sürüklenmesi artar ve yönelim sorunları olabilir; Uydu navigasyonu, düşük frekanslı radyo navigasyonu, yüksek frekanslı sinyaller kesintilidir; Kutup Işıkları manyetik enlem 50°'de görülebilir.

G4 Şiddetli fırtına (Kp = 8, ortalama sıklık: 11 yılda 100 kez, 60 gün boyunca kümülatif): çoklu güç hattı voltaj kontrol sorunları, yanlış sigorta tetiklemeleri mümkündür; uydu navigasyonu zordur; yüksek frekanslı sinyaller düzensizdir; kuzey ışıkları manyetik enlem 45°'de görülebilir.

G5 Aşırı fırtına (Kp = 9, ortalama sıklık: 11 yılda 4 kez, 4 gün boyunca kümülatif): bazı güç sistemleri tamamen kapanabilir; trafo hasarı olasılığı; güç dalgalanmaları; uzay aracında yoğun yüzey yükü, oryantasyon sorunları ve uydu iletişiminin bozulması; bazı bölgelerde yüksek frekanslı radyo sinyalleri dağıtılamaz; uydu navigasyonu birkaç gün boyunca kesintiye uğrayabilir; düşük frekanslı radyo navigasyonu kullanılamayabilir; kutup ışıkları 40 ° manyetik enlemde gözlemlenebilir.

S1 Küçük fırtına (parçacık akı seviyesi 10 MeV, ortalama frekans: 11 yılda 50 kez): biyolojik etki ve uydu sistemleri üzerinde etki yok; yüksek frekanslı radyo sinyalleri üzerinde küçük etki.

S2 Orta şiddette fırtına (parçacık akı seviyesi 10^2 MeV, ortalama sıklık: 11 yılda 25 kez): Yüksekten uçan uçaklardaki insanların radyasyona maruz kalma riski artar; nadir uydu sistemleri arızaları mümkündür; kutup bölgelerindeki yüksek frekanslı radyo sinyalleri üzerinde küçük etki.

S3 Güçlü fırtına (parçacık akı seviyesi 10^3 MeV, ortalama frekans: 11 yılda 10 kez): uzaydaki astronotlar için radyasyon riski; yüksekte uçan uçaklardaki insanlar için radyasyon riski; uydu görüntüleme sistemlerinde gürültü, güneş panellerinin verimliliğinde azalma; kutup bölgelerinde yüksek frekanslı sinyal yayılımının bozulması; navigasyon konumlandırma hatası olasılığı.

S4 Şiddetli fırtına (parçacık akı seviyesi 10^4 MeV, ortalama sıklık: 11 yılda 3 kez): uzaydaki astronotlar için radyasyon tehlikesi; yüksekte uçan uçaklardaki insanlar için radyasyon riski; bellek ve uydu görüntüleme sistemlerinde sorunlar, güneş panellerinin verimliliğinde azalma; kutup bölgelerinde yüksek frekanslı radyo iletişiminin devre dışı kalması olasılığı; çoklu navigasyon hataları.

S5 Aşırı fırtına (parçacık akı seviyesi 10^5 MeV, ortalama sıklık: 11 yılda bir defadan az): uzaydaki astronotlar ve yüksekten uçan uçaklardaki insanlar için yakın yüksek radyasyon tehlikesi; ciddi parazit, hafıza kaybı, uydu kontrolünün kaybı; güneş panellerinde olası geri dönüşü olmayan hasar; kutup bölgelerinde yüksek frekanslı radyo iletişiminin tamamen devre dışı bırakılması; navigasyon ve uydu konumlandırma için son derece zor.